احتمالا تا کنون درباره سیستم های جلوگیری از تصادف مطالبی خوانده اید و می دانید که برخی از آنها هم قرار است در آینده نزدیک، در اتومبیل هایی مانند بنز و BMW استفاده شوند. اما هرگاه درباره ایده ها و طرح های اولیه سیستم جلوگیری از تصادف صحبت به میان می آید، اولین نکته، شیوه تطبیق آن با شرایط محیطی واقعی است. و در خصوص عملکرد این سیستم ها در مه شدید، نور کم، یا آب و هوای طوفانی سوالاتی مطرح می شود.

اکنون پاناسونیک سیستم ویژه خود را رونمایی کرده که همانند دیگر طرح ها، بر پایه تکنولوژی رادار کار می کند. پاناسونیک این سیستم جلوگیری از تصادف را برای جاده های با نور کم و شرایط محیطی که میزان دید شدیدا کاهش می یابد، بهینه سازی نموده است. سیستم اجتناب از تصادف پاناسونیک مانند دیگر طرح ها و کانسپت های موجود، از تکنولوژی امواج میلیمتری رادار برای تشخیص عابران پیاده و دوچرخه سواران استفاده می کند.

از آنجایی که انسان ها امواج رادار ضعیف تری را نسبت به ماشین ها بازتاب می دهند، این شرکت توالی کد جدیدی برای پالس های رادار طراحی کرده که حساسیت بالاتری داشته و باعث می شود عابر پیاده بهتر و دقیق تر تشخیص داده شود. به گفته پاناسونیک، این طرح جدید چنان کارایی دارد که می تواند عابران را از فاصله ۴۰ متری تشخیص داده و در نور کم، باران، مه، برف و نور خیره کننده خورشید، به کمک راننده بیاید. اما همانند بسیاری از همتایان خود، هنوز خبری از زمان ارائه تجاری این سیستم و استفاده آن در اتومبیل ها خبری نیست؟

نظر شما در خصوص چنین سیستم های امنیتی در اتومبیل چیست؟ آیا باعث ایمنی بیشتر برای سرنشینان خودرو و عابران پیاده خواهد شد؟ یا اینکه با القاء اطمینان خاطر کاذب به راننده، خطرات را افزایش می دهد؟

خودروهای الکتریکی به خاطر مشکلات باطری هنوز فراگیر نشده اند. اما شرکت IBM می گوید باطری جدید اش این مشکل بزرگ صنعت حمل و نقل را حل خواهد کرد. آنها باطری جدیدی را آزمایش کرده اند که با یک بار شارژ امکان طی بیش از ۸۰۰ کیلومتر را به خودرو می دهد.

باطری جدید Lithium Air نام دارد و هنگام کار اکسیژن را به درون ساختارهای کربنی وارد می کند. در آنجا واکنشی با یون های لیتیوم انجام شده و الکتریسیته تولید می شود.

هنگام شارژ، ملکول های اکسیژن از باطری جدا شده و وارد هوا می شوند. انگار که باطری در حال تنفس است. شرکت آی بی ام می گوید باطری جدید وزن بسیار کمتری هم نسبت به مدل های به کار رفته در خودروهای فعلی دارد.

البته برای داشتن این باطری روی اتومبیل ها نباید آنقدرها هم عجله داشته باشید. چرا که این شرکت می گوید فناوری اش هنوز در حال توسعه و تکمیل است و امیدوار است بین سال های ۲۰۲۰ تا ۲۰۳۰ آن را وارد بازار کند.

گوگل مدت ها است که مشغول کار بر روی خودروهای بدون راننده است. اما به نظر می رسد کادیلاک هم که زیر مجموعه ای از جنرال موتور به حساب می آید، مشغول ساختن اتومبیل بدون راننده اش بوده و در این راه احتمالا از گوگل هم جلو تر است.

این شرکت می گوید مدل های تجاری این خودرو احتمالا تا سال ۲۰۱۵ وارد بازار می شود. آنها می گویند سیستم راننده اتوماتیک آنها که Super Cruise نام دارد، می تواند به خوبی کار راننده را در یک اتوبان با شرایط مناسب انجام بدهد.

در واقع سیستم کادیلاک با راننده خودکار گوگل تفاوت های زیادی دارد و مثل گوگل هدف اش این نیست که تمام رانندگی را در همه جا به عهده بگیرد. اما همین نکته سبب می شود که کادیلاک احتمالا زودتر از گوگل بتواند محصول واقعی اش وارد بازار کند.

این سیستم با توجه به اطلاعاتی که از دیگر خودروهای جاده دریافت می کند فاصله و سرعت اش را تنظیم می کند و فعلا فقط در شرایط جوی خوب، قادر به کار است. این سیستم از مجموعه ای از ابزارها مانند رادار، سنسورهای اولتراسونیک، دوربین و جی پی اس استفاده می کند.

شرکت جنرال موتور می گوید هدف اولیه این سیستم بالا بردن امنیت خودرو است نه اینکه مانند گوگل یک راننده شخصی در اختیار شما قرار بدهد. در سال های آینده سیستم های رانندگی خودکار با کمک مکانیسم های امنیتی جلوی تصادف ها را خواهند گرفت. آنها قادر خواهند بود که قبل از اینکه خود راننده متوجه بشود خطری او را تهدید می کند، تصمیم گیری و اقدام کنند.

هشت اتومبیل ساز آلمانی و آمریکایی از قبیل جنرال موتورز و فورد تفاهمنامه ای امضا کرده اند، تا بر روی سیستمی برای شارژ سریع ماشین های الکتریکی و هیبریدی در مدت زمانی کمتر از ۱۵ دقیقه، کار کنند.

هدف تفاهمنامه اخیر این است که شارژ ماشین های الکتریکی را همانند استفاده از بنزین، آسان کند. از دیگر اعضای این کنسرسیوم می توان به شرکت های Chrysler، Volkswagen، Audi، Daimler، Porsche و BMW اشاره کرد.

میک تینسکی مدیر روابط عمومی بخش ماشین های الکتریکی فورد می گوید: «امکان شارژ بسیار سریع ماشین های الکتریکی همچون شورلت ولت جنرال موتورز یا فوکوس الکتریک فورد، در اقبال مصرف کننده و محبوبیت بیشتر آنها در میان کاربران، تاثیر بسزایی خواهد داشت.»

سیستم شارژ مورد پشتیبانی این کنسرسیوم قرار است در کنفرانس خودروهای الکتریکی لوس آنجلس معرفی شود. البته نکته جالب اینجا است که تکنولوژی مورد استفاده توسط فورد و دیگر اعضای این گروه، با تکنولوژی مورد استفاده توسط خودرو سازهای ژاپنی سازگار و همخوان نیست. برای مثال ماشین الکتریک لیف شرکت نیسان موتور از تکنولوژی CHAdeMO برای شارژ سریع استفاده می کند. و همین نبود اجماع و یکدستی در سیستم شارژ سریع، باعث خواهد شد که ساخت ایستگاه های شارژ به کندی و با احتیاط پیگیری شود. و چنین مشکلات و ناهماهنگی هایی ،تا کنون باعث شده که رشد صنعت ماشین های الکتریکی و هیبریدی چندان سریع و چشمگیر نباشد.

فورد سعی دارد تا قبل از سال ۲۰۲۰ این سیستم را در خودروهای الکتریکی خود به کار گیرد. ACEA هم که یک گروه تجاری متشکل از اتومبیل سازان اروپایی است، اعلام کرده از سال ۲۰۱۷ این سیستم را در تمام ماشین های الکتریکی جدیدش به کار خواهد برد. میک تینکسی می گوید، این راه حل طولانی مدت و موثری خواهد بود.

البته ایستگاه های شارژی که قابلیت شارژ سریع با سیستم جدید را هم داشته باشند، از اواخر امسال در آمریکا راه اندازی خواهند شد. که راه اندازی هر یک از این ایستگاه ها بین ۲۵ هزار تا ۹۰ هزار دلار هزینه در بر خواهد داشت.

به نظر شما ماشین های الکتریکی تا چه حد کاربردی بوده و جوابگوی نیاز جامعه امروز هستند؟ آیا مشکلات زیست محیطی با چنین شیوه هایی حل خواهند شد؟